-
1 włóczyć
(-ę, -ysz); vtto drag, to haul* * *ipf.1. (= wlec) trail, drag, haul; włóczyć nogami drag one's feet.2. pot. (= ciągać ze sobą) lug about, drag; włóczyć kogoś po sklepach drag sb round the shops; włóczyć kogoś po sądach drag sb through the courts.3. roln. drag ( a field).ipf.1. (= chodzić bez celu) roam, rove, ramble; włóczyć się po nocy roam through the night; włóczyć się po knajpach pub-crawl; włóczyć się po sądach (= procesować się) drag sb through the courts.2. (o dymie, mgle) drift, float.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > włóczyć
-
2 włócz|yć
impf Ⅰ vt 1. (ciągnąć) to drag, to trail- koń włóczył uprząż po ziemi the horse’s harness trailed along the ground- włóczył ciężki worek z węglem he was dragging a heavy sack of coal2. pot. (wodzić) to drag- włóczyła dzieci ze sobą po sklepach she dragged the kids along with her to the shopsⅡ włóczyć się 1. (łazić) to wander, to roam- włóczyć się po ulicach/po polach to wander around the streets/fields2. przen. [opary, dym] to drift, to float- nad bagnami włóczyły się mgły mist drifted over the swamp3. (chodzić bez potrzeby) to drift- włóczyli się z knajpy do knajpy they drifted from one bar to another4. książk. (ciągnąć się) to trail- suknia włóczyła się za nią po ziemi the dress trailed along behind her on the ground- włóczyć się za kimś to hang around sb pot.- jestem taki zmęczony, że ledwie włóczę nogami I’m so tired I can hardly put one foot in front of the otherThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > włócz|yć
-
3 ciąga|ć
impf pot. Ⅰ vt 1. (włóczyć) to drag, to pull- ciągać coś po podłodze to drag a. pull sth along the floor2. (zabierać ze sobą) to drag [sb] around- ciągała męża po sklepach she dragged her husband round the shops- wszędzie ciągała ze sobą dzieci she dragged her children along with her everywhere3. (szarpać) to pull- ciągać kogoś za włosy/brodę/wąsy to pull sb’s hair/beard/moustache- ciągać kogoś za uszy to pull sb by the ears- ciągać kota za ogon to pull a cat by the tailⅡ ciągać się 1. (włóczyć się) to traipse (po czymś round sth)- ciągać się po mieście to traipse around town- ciągać się po knajpach to go from one bar to another2. (szarpać jeden drugiego) to pull one another- ciągać się za włosy to pull each other’s hair- psy ciągały się za uszy the dogs were grabbing each other by the ears3. (być wleczonym) [welon, pasek] to trail■ ciągać kogoś po sądach to drag sb through the courts- ledwo ciągać nogi a. nogami to shamble (along)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ciąga|ć
См. также в других словарях:
włóczyć — ndk VIb, włóczyćczę, włóczyćczysz, włócz, włóczyćczył, włóczyćczony 1. «ciągnąć, ciągać coś po płaszczyźnie; wlec» Koń włóczył uprząż po ziemi. ◊ Ledwie włóczyć nogami «będąc bardzo zmęczonym, z trudem chodzić, z trudem poruszać nogami» ◊ Włóczyć … Słownik języka polskiego
ciągać — ndk I, ciągaćam, ciągaćasz, ciągaćają, ciągaćaj, ciągaćał, ciągaćany 1. pot. «przesuwać co pewien czas coś ciężkiego, z trudem, z wysiłkiem, przezwyciężając opór w różnych kierunkach, tam i z powrotem; włóczyć» Ciągać worki zboża. Konie ciągały… … Słownik języka polskiego
pałętać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, pałętać sięam się, pałętać sięa się, pałętać sięają się, pot. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} chodząc, przeszkadzać innym swoją obecnością, zawadzać : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
